The Struggle Switch: Wat doe jij als het ongemak plotseling op jou afkomt?

Na afloop van 2 waardevolle opleidingsdagen ACT, stap ik met mijn rugzak, koffer en een hoofd vol nieuwe inspiratie in Zwolle op de trein. De reis verliep allesbehalve comfortabel; er was een treinstel uitgevallen, waardoor ik de hele reis met mijn bagage op schoot platgedrukt op mijn stoel heb doorgebracht.

Ik moest denken aan de oefening die we in de opleidingsgroep hebben gedaan door bewust het ongemak op te zoeken door minutenlang je beide armen recht vooruit te houden en op te merken wat voor gedachten, gevoelens en neigingen er door je hoofd en lijf gaan. Bereidheid is een vaardigheid die je kunt trainen door het ongemak zelf op te zoeken, zoals in deze oefening waarin we hebben ervaren hoe sterk onze menselijke neiging is om de strijd met het ongemak aan te gaan. We hebben geoefend hoe je die strijd kunt leren loslaten door te ervaren hoe je mét je ongemak kunt zijn en het in golven sterker en vaak ook weer minder sterk aanwezig is.

Fake it till you make it!

Ongemakkelijke gevoelens worden door onze maatschappij vaak als problemen gezien, die je moet bestrijden met controle. Dit zie ik als ACT coach ook heel vaak terug bij de vrouwen, die zo worstelen met hun eetgedrag en gewicht. Vaak hebben zij niet geleerd om te leren omgaan met teleurstellingen op de weegschaal, stellen de flow als doel, worden aangemoedigd te doen alsof je zelfverzekerd, slank en positief bent met quotes als ‘Fake it till you’ll make it!’ en at the end vallen ze steeds weer terug, omdat het leven geen flow is en ongemakkelijke gevoelens als onzekerheid, frustratie en schuldgevoel in het basispakket van het leven zitten.

De strijd met je lastige gevoelens loslaten

Hoe waardevol is het om met ACT de vaardigheden te leren om de strijd met je lastige gevoelens los te laten. Dit kun je oefenen door de deur van het ongemak bewust zelf open te zetten, erop af te lopen en te ervaren, zodat je het ook kan gaan toepassen (en dat is vaak nog wel een niveau pittiger!) als het ongemak plotseling op jou afkomt.

Ik voelde de temperatuur in mijn lijf omhoog gaan, merkte gedachten op bij het naderen van ieder station, die sterk hoopten dat mijn buurvrouw zou gaan uitstappen en vervolgens de teleurstelling, wanneer dit niet gebeurde en ik in mijn oncomfortabele houding de reis moest blijven uitzitten. Daarnaast riep mijn verstand juf Bulstronk dat ik niet mocht klagen, want ik had tenminste nog een zitplek….

Opgelucht stap ik uit op station en voel de frisse wind door mijn haren en neem plaats op de bank bij het busstation, terwijl ik mijn bagage eindelijk gewoon op de grond kan zetten. Ik heb geluk, de bus kwam er al snel aan, stap in en ga comfortabel op mijn stoel zitten en terwijl ik een beetje wegdroom, merk ik ineens op dat ik bijna thuis ben en druk op de stopknop en grijp naar mijn rugzak.

Plotseling slaat de schrik mij om het hart als ik ontdek dat ik mijn rugzak met daarin m’n laptop, sleutels en al mijn aantekeningen van de opleiding op het busstation heb laten staan! Ik voel mijn handen trillen, mijn hartslag schiet omhoog en ik merk dat ik bijna moet huilen van de paniek, die als een tsunami in razend tempo door mijn lijf giert.

Ik probeer mijn emoties onder controle te houden en stap naar de buschauffeur, die mij een kaartje geeft met een telefoonnummer voor gevonden voorwerpen, dat ik onder kantooruren kan bellen. Hij adviseert mij in de bus te blijven zitten, omdat we over een half uur weer bij het busstation zijn en ik kan kijken of mijn tas er nog staat.

Afwachten en omgaan met onduidelijkheid is verschrikkelijk hard werken. Het is als een laatje in je hoofd dat maar open blijft staan en je zo graag wilt dichtdoen…

Mijn verstand juf Bulstronk staat op luchtalarm en draait op dit moment overuren in mijn hoofd en schetst mij een scala aan scenario’s voor door de ‘Wat Als Fabriek’ in mijn hoofd vol aan te zetten:
Wat als mijn laptop en sleutelbos in verkeerde handen terecht komen?
Ben ik eigenlijk wel verzekerd als er nieuwe sloten in mijn huis moeten worden geplaatst?
En wat als ik mijn waardevolle aantekeningen die ik heb gemaakt tijdens de opleiding nooit meer terugkrijg, hoe kan ik dan allemaal nog onthouden wat ik geleerd heb?
En of dat nog niet genoeg is, geeft juf Bulstronk mij er flink van langs en hoor ik zeer veroordelende gedachten in mijn hoofd, hoe ik in vredesnaam toch zo stom had kunnen zijn om mijn tas daar te laten staan! En ook hoor ik gedachten als: het komt vast wel goed, die tas staat er nog wel. Blijf gewoon ontspannen om je heen kijken, wat zullen die mensen in de bus niet van je denken!

The Struggle Switch

Ik merk bij mezelf op dat ik volop controle probeer te pakken op deze ellendige situatie en al die nare gedachten en gevoelens door er volop het gevecht mee aan te gaan. Maar ik heb geen controle en vervolgens sta ik mezelf toe dat ik dit moeilijk mág vinden. Het probleem is er nog steeds, maar ik laat het gevecht met het mijn lastige gevoelens los door niet maar te doen alsof het wel goed gaat komen en ik vriendelijk om me heen moet blijven kijken. Ik heb alle recht om boos, verdrietig en gefrustreerd te zijn!

Russ Harris heeft het loslaten van het gevecht met lastige gevoelens prachtig weergegeven in het filmpje ‘The Struggle Switch:’ 

Geluksmomentje

Ineens hoor ik dat er een bericht op mijn telefoon binnenkomt. Het blijkt van Coachfinder, een prachtig platform voor coaches, waar ik als ACT coach bij aangesloten ben. Als ik het open ben ik verbaasd dat een mannelijke coachee mij benadert, want mijn doelgroep bestaat uit vrouwen die worstelen met de relatie met hun eetgedrag. Een golf van opluchting gaat door mijn lijf als ik het bericht van ene Robert lees die mij de volgende coachvraag stelt: “Hoi Marieke, ben jij je tas kwijt?”

Het voelt alsof ik de loterij heb gewonnen, wat een geluk dat mijn tas gevonden is door deze aardige man, die de moeite heeft genomen om mij op te sporen! Hij geeft mij zijn adres en een uur later sta ik met mijn fiets voor zijn deur, die wordt opengedaan door een vriendelijke man genaamd Robert met…. mijn roze rugtas!

Hij vertelt mij dat hij in mijn rugtas de map van de opleiding vond met mijn naam erop en is gaan googlen en zo bij Coachfinder op mijn profiel terecht is gekomen. Hoe bijzonder is dat!

Daarom wil ik met het schrijven van dit blog mijn plaatsgenoot Robert én Coachfinder even in het zonnetje zetten, want dankzij jullie heb ik mijn tas weer terug! 

Ben jij een vrouw die…

• Zo worstelt met de relatie met je eetgedrag en gewicht en al die lastige gevoelens zoals frustratie, schaamte, jaloezie, onzekerheid?
• Wil leren hoe je de strijd met die lastige gevoelens kunt loslaten, waarbij je niet op zoek gaat naar de beste, slankste versie van jezelf, maar waarbij je gewoon jezelf mag blijven en mag denken wat je denkt, voelen wat je voelt en het niet vanuit je tenen hoeft te komen?
• Wil leren een ontspannen relatie met jezelf en je eetgedrag te ontwikkelen, waarin er naast fijne gevoelens ook ruimte mag zijn voor gevoelens, waarvoor je je misschien wel schaamt en onzeker over bent?
• Het alternatief voor het gevecht met je lastige gevoelens wilt ontdekken, zodat ze jou niet langer in de weg staan in het leven dat voor jou belangrijk is?

Graag loop ik SAMEN met jou op het pad van gedragsverandering, waarin onzekerheid en lastige gedachten onze vaste reisgenoten zijn op weg om dichter bij het leven te komen dat voor jou belangrijk is!

Wil je meer weten?
Dan nodig ik je van harte uit voor een gratis startsessie

Acceptatie van dingen die niet te accepteren zijn, hoe dan?

Natuurlijk besef ik mij heel goed dat moeilijke situaties lang niet altijd zo goed aflopen als het bovenstaande voorbeeld. En dat het verliezen van je rugzak niet de meest ingrijpende situatie is, die je in je leven ooit zult meemaken. In mijn blog omgaan met verlies en verdriet, wat als je het niet kunt accepteren, blik ik terug op de moeilijke periode, waarin ik afscheid heb moeten nemen van mijn ernstig zieke vader.