Valentijnsdag: de dag van de liefde

Vandaag is het 14 februari Valentijnsdag.
Al weken worden we via de radio, tv en social media volop aangemoedigd om onze geliefden te verrassen met bloemen, kaartjes, chocolade en allerlei kleine tot grote cadeaus.

Ik heb persoonlijk helemaal niks met al dat commerciële gedoe, net zoals ik dat niet heb met bijvoorbeeld Sinterklaas en vind het belachelijk dat de pepernoten begin september al in de schappen van de supermarkt liggen en de Paashaas heeft inmiddels ook alweer zijn intrede gedaan.

Valentijnsdag is de dag van de liefde, waarop we worden volop aangemoedigd om deze te tonen naar de ander. Wat mij in de coaching bij vrouwen die zo worstelen met eten vaak opvalt, is dat zij juist expert zijn in het geven van liefde en aandacht aan de ander. En niet alleen op Valentijnsdag, maar elke dag! Ik heb nog nooit een vrouw gecoacht die wilde leren om aardig voor de ander te zijn. Daarom wil ik vandaag juist op deze Valentijnsdag het met jou eens willen hebben over hoe aardig je eigenlijk bent voor….. jezelf.

To do lijstjes

Een vriendelijke relatie met jezelf is namelijk het fundament om een ontspannen relatie met eten te ontwikkelen én te behouden. Want wees nu eens eerlijk, wij vrouwen zijn er toch allemaal een expert in om goed voor de ander te zorgen, dat heeft toch vaak veel meer onze prioriteit? En ach die afspraak die je eigenlijk met jezelf had gemaakt, is vaak het eerste dat je schrapt uit je agenda als je het zo druk hebt?

Wat hebben wij vrouwen vaak een druk leven toch? Een studie, stage, vrijwilligerswerk, gezin, eigen carrière, (mantel)zorg voor je ouders die ouder worden en van alles gaan mankeren, de zorg voor je (klein)kinderen, die eenzame buurvrouw, die vriendin die in scheiding ligt etc. En zo blijf je de hele dag je to do lijstjes afvinken, en die lijst is nooit af, sterker nog er komen alleen maar meer dingen bij!

Emotie-eten

Voor je het weet zit je de hele dag in die razende TGV, de hogegsnelheidstrein, raas je door je eigen leven en plof je uiteindelijk ’s avonds om 23 uur uitgeput op de bank met op je schoot… een zak chips of een reep chocola en naast je de afstandsbediening van de televisie.
En laat dat normaal gesproken zo veroordelende stemmetje in je brein dat altijd zo hard roept wat je allemaal niet goed genoeg doet, zich ineens van een heel andere kant zien en jou met zachte woorden toe fluistert: “Je hebt dit moment zo verdiend lieve schat, want wat heb jij een zware dag achter de rug en nu is het jouw tijd en zit je eindelijk even alleen op de bank!”

Zie hier de verleiding van vermijding, heerlijk toch om even dat ongemak, je vermoeidheid en al die lastige emoties niet te hoeven voelen, even geen gedoe en gezeur, even dat momentje voor jezelf! En voor je het weet raakt je hand de bodem van de inmiddels bijna lege zak chips
Terwijl je naar de badkamer loopt, komen de nare gevoelens en baal je zo van jezelf en terwijl je je tanden poetst, zie je in de hoek de weegschaal staan en ben je bang voor het oordeel dat dit vreselijke apparaat morgen over jou zal vellen. En als je met een veel te volle buik in uiteindelijk in bed ligt dan zet jouw verstand een lange aflevering van Studio Sport voor je aan: de nabeschouwing van die avond en bestookt je met een overvloed van “Had ik maar…., hoe kon ik zo stom zijn dat…., het lukt me ook nooit….” gedachten en val uiteindelijk val je doodmoe van al dat gepieker in slaap.

Resultaat op de weegschaal

Zo is het bij mij in ieder geval ruim 20 jaar gegaan voordat de waardevolle tools van ACT op mijn pad kwamen. Ik liep dan de volgende dag bang naar de weegschaal en ja hoor daar zag ik mijn verdiende loon; ik was verdorie wéér aangekomen, wat werd ik weer ongenadig hard afgestraft door die vreselijke weegschaal. Iedere dag stond ik op dat vreselijke apparaat en ik vond het zo oneerlijk, want het gebeurde ook zo vaak dat ik veel te weinig werd beloond, wanneer ik juist goede acties had gedaan en die wilde ik dat natuurlijk direct de volgende dag op de weegschaal beloond zien met een resultaat van een lager getal, maar dat gebeurde vaker niet dan wel.

Ik werd dan vervolgens een periode heel streng voor mezelf en ging op dieet, vulde elke dag mijn eetdagboek in met zo min mogelijk calorieën en bewoog zo vaak ik kon, daar had ik tenminste controle op en dan vlogen de kilo’s eraf. Helaas bleek dat ALTIJD van tijdelijke duur te zijn. Want op lastige omstandigheden in mijn leven en mijn lastige gedachten en gevoelens kreeg ik geen controle en die kwamen altijd weer terug en daarmee ook de kilo’s en dan moest ik weer helemaal opnieuw beginnen. Ik werd er moedeloos van…

Werkelijke behoeftes

Maar zeg nu eens eerlijk als je het moeilijk hebt en moe, gefrustreerd of verdrietig bent: is die afstandsbediening en die zak chips en die reep chocolade dan datgene waar jij écht behoefte aan hebt? Wat zeg je tegen je beste vriendin als je bij haar op bezoek gaat en zij vertelt jou dat ze het zo moeilijk heeft en zo worstelt in haar drukke leven? “ Alsjeblieft, hier heb je de afstandsbediening en een zak chips?!” en ga je vervolgens weer naar huis? Nee natuurlijk niet, dan ga je toch naast haar op de bank zitten, geef je haar je volledige aandacht, een dikke knuffel en maak je tijd voor haar en vraag je haar wat kan je voor haar kunt doen om het wat makkelijker voor haar te maken?
Voel je de kloof met hoe vriendelijk je vaak voor de ander en hoe streng je voor jezelf bent?

Metafoor van de taart

Stel dat je een taart mag aansnijden en dat die taart bestaat uit 2 ingrediënten: namelijk uit al jouw liefde en energie. Het is jouw taart, dus jij mag deze aansnijden. Wie krijgt er allemaal een stukje?
Je begint druk uit te snijden en de stukken uit te delen aan: je partner, kinderen, ouders, overige familie, je werk, opleiding, vrienden, die eenzame buurvrouw en zo deel je maar uit totdat je alleen nog het mes met een paar kruimels in je handen hebt en die paar overgebleven kruimels zijn dan voor jou….

Open deur

Met ACT leer ik jou de tools om een vriendelijke relatie met jezelf te ontwikkelen, zodat jij bewuste keuzes leert te maken, goed luistert naar wat je lijf jou te vertellen heeft en gaat ontdekken dat eten en genieten prima samen kunnen gaan. Vriendelijk en mild zijn voor jezelf is compleet iets anders dan de regie over je eetgedrag compleet loslaten, door je nare gevoelens en gedachten te dempen onder een dikke laag chocolade of chips, want is dat waar je echt behoefte aan hebt en wat jij je beste vriendin zou geven als ze het moeilijk heeft?

Eén van die tools van ACT is zelfcompassie en dat is een vaardigheid die je leert door het te doen gewoon met je handen en voeten. Denk bijvoorbeeld aan een afspraak bij de kapper niet blijven uitstellen maar gewoon maken, een boek lezen, je favoriete serie overdag gaan bekijken…
Nu denk je misschien: Ja duh, wat een open deur dat kan ik zelf ook wel bedenken. En daar zit ‘m nu juist de crux: iedereen kan dit bedenken, maar tussen iets bedenken en ook daadwerkelijk het gaan doen, zit vaak net zo’n kloof als hoe je met jezelf versus je beste vriendin omgaat.

Dus ik zeg: Intrappen die open deur!!!

En ja daar gaat je brein natuurlijk ook van alles van vinden.
Zo heb ik onlangs mét een groot schuldgevoel, want mijn verstand juf Bulstronk vond dat ik dit beslist niet kon maken) een verjaardag afgezegd en heb de hele avond in bad gelegen. Want ik heb het nummer van die vriend in mijn mobiel staan, ik heb wifi, een bad en warm water dus ook mét een schuldgevoel kan ik deze actie doen!

Eén van mijn coachees heb ik de opdracht gegeven om onder luid protest van haar verstand, die dat zonde vond van haar geld, een bloemetje voor zichzelf laten kopen. Want ja ze heeft een jas en schoenen waarmee ze naar buiten kan en benen die het doen en een pinpas waar echt wel genoeg geld op stond en de bloemenwinkel was niet gesloten. Dus ook met een verstand op alarm heeft zij die bloemen gekocht en mij een foto geappt van haar actie.

Voelt dit voor jou ongemakkelijk en roept jouw verstand nu dat je het niet waard bent, je er geen tijd voor hebt, wat anderen er wel niet van zullen vinden of welke belemmerende gedachten je op dit moment hoort in je hoofd? Laat die lastige gedachten en gevoelens er maar gewoon zijn, daar heb je toch geen controle op en mét die belemmerende gedachten en gevoelens kun JIJ nog steeds een actie voor jezelf DOEN!

Tijd voor actie!

Jij staat nu voor die dichte deur en kunt deze open trappen, dus hier mijn opdracht voor jou:

Welke actie ga jij deze week DOEN om wat aardiger te zijn voor jezelf?

Fijne Valentijnsdag!